Krossapróf úr 1.- 81. kafla Njálu

Fyrsti eiginmaður Hallgerðar langbrókar var
1. Glúmur
2. Þjóstólfur
3. Þorvaldur
4. Gunnar
5. Skarphéðinn
Hrútur Herjólfsson og Höskuldur Dala-Kollsson voru
1. systkinabörn.
2. feðgar.
3. mágar.
4. bræður
5. fóstbræður
Bræður Gunnars á Hlíðarenda hétu
1. Kolskeggur og Hlynur.
2. Kolskeggur og Þráinn.
3. Kolskeggur og Högni.
4. Kolskeggur og Örvar.
5. Kolskeggur og Hjörtur.
Unnur skildi við Hrút því
1. hann var svo nískur.
2. hann kallaði hana hornkerlingu.
3. hann gat ekki gagnast henni í rúminu.
4. hann var svo mikið vesalmenni.
5. hann hélt fram hjá henni.
Kaupa-Héðinn var í rauninni
1. Skarphéðinn.
2. Njáll.
3. Hrútur.
4. Gunnar.
5. Mörður.
Njáll er kynntur svo til sögu: „Njáll var vel auðigur að fé og vænn maður yfirlits en sá hlutur var á ráði hans að ...
1. honum óx eigi skegg.“
2. hann var eigi trúr konu sinni.“
3. hann var eigi höfðingja ættar.“
4. hann hafði eigi goðorð.“
5. honum fylgdi eigi gæfa.“
„Síðan gengu þau til svefns og læstu hún þegar loftinu innan og sváfu þau þar um nóttina. Um morguninn eftir fóru þau til drykkju. Og allan þann hálfan mánuð lágu þau í loftinu tvö ein.“

Þarna er lýst samskiptum þeirra
1. Gunnars og Hallgerðar.
2. Gunnars og Unnar.
3. Glúms og Hallgerðar.
4. Hrúts og Unnar.
5. Hrúts og Gunnhildar.
Eftir lát Glúms flutti Hallgerður
1. í Laugarnes.
2. á Höskuldsstaði.
3. að Hvammi i Dölum.
4. til Varmalækjar.
5. á Hvol.
Tengsl Unnar og Marðar Valgarðssonar eru að
1. þau eru hjón.
2. þau eru systkini.
3. hún er tengdadóttir hans.
4. þau eru mæðgin.
5. hann er mágur hennar.
Synir Njáls hétu
1. Skarphéðinn, Grímur, Helgi og Höskuldur.
2. Skarphéðinn, Grani, Grímur og Höskuldur.
3. Skarphéðinn, Höskuldur, Þorgeir og Helgi.
4. Skarphéðinn, Þorgeir, Helgi og Ketill.
5. Skarphéðinn, Ketill, Grímur og Þráinn.
Gunnar á Hlíðarenda hélt í Austurveg ásamt
1. Kolskeggi og Hallvarði.
2. Úlfi óþvegna og Helga.
3. Agli og Þorgeiri.
4. Skarphéðni og Ölvi.
5. Sóta og Hákoni jarli.
Tengsl Njáls við Ásgrím Elliða-Grímsson voru m.a. þau að
1. Njáll var tengdafaðir Þórhalls Ásgrímssonar.
2. Njáll var kvæntur systur Ásgríms.
3. Þórhallur var kvæntur bróðurdóttur Njáls.
4. Njáll fóstraði Þórhall Ásgrímsson.
5. Ásgrímur var fóstbróðir Holta-Þóris, bróður Njáls.
„Settust þau þá niður og töluðu. Hún var svo búin að hún var í rauðum kyrtli og var á búningur mikill. Hún hafði yfir sér skarlatsskikkju og var búin hlöðum í skaut niður. Hárið tók ofan á bringu henni og var bæði mikið og fagurt. ... var í tignarklæðum þeim er Haraldur konungur Gormsson hafði gefið honum. Hann hafði og hringinn á hendi Hákonarnaut. Þau töluðu lengi hátt.“
Þetta skartbúna fólk sem þarna sat að spjalli var
1. Bergljót, frænka Hákonar jarls, og Gunnar.
2. Hallgerður og Gunnar.
3. Unnur og Hrútur.
4. Þorgerður og Þráinn.
5. Hrútur og Gunhildur.
Í utanför sinni eignaðist Gunnar atgeirinn góða. Sá sem átti atgeirinn áður (og var reyndar veginn með honum) var
1. Hallvarður.
2. Hallgrímur.
3. Hallur.
4. Hallmundur.
5. Halldór.
Skyldleika Gunnars og Þráins Sigfússonar var þannig háttað að
1. Gunnar var bróðursonur Þráins.
2. Þráinn var bróðursonur Gunnars.
3. Þráinn var móðurbróðir Gunnars.
4. Gunnar var móðurbróðir Þráins.
5. Gunnar og Þráinn voru þremenningar.
„Era gapriplar góðir
gægur er þér í augum“
kvað Þórhildur, kona Þráins Sigfússonar, í brúðkaupsveislu Gunnars og Hallgerðar. Afleiðing kviðlingsins var að
1. hún var hneppt í gapastokk.
2. Þráinn skildi við hana.
3. hún var tekin og mýld.
4. Hallgerður lét drepa húskarl hennar.
5. hún var rekin úr öndveginu.
Upphaf „húskarlavíga“ var að
1. Kolur drap Þórð.
2. Svartur drap Atla.
3. Atli drap Kol.
4. Kolur drap Svart.
5. Atli drap Svart.
„Þú hefir kartnagl á hverjum fingri en hann er skegglaus.“
Þetta sagði
1. Gunnhildur við Bergljótu.
2. Unnur við Hallgerði.
3. Bergþóra við Þorgerði Glúmsdóttur.
4. Þórhalla við Ástríði á Djúpárbakka.
5. Hallgerður við Bergþóru.
„Sjáið þér rauðálfinn sveinar?“ segir
1. Helgi þegar Njálssynir hyggjast drepa Brynjólf rósta.
2. Mörður þegar Njálssynir hyggjast drepa Lamba Sigfússon.
3. Njáll þegar honum vitrast álfur, sem er fyrirboði vígs Gunnars.
4. Bergþóra þegar Sighvatur rauði kemur að leita sætta.
5. Skarphéðinn þegar Njálssynir hyggjast drepa Sigmund Lambason.
„Bergþóra mælti er menn sátu undir borðum: „Gjafir eru yður gefnar feðgum og verðið þér litlir drengir af ef þér launið engu.“

Bergþóra á við
1. að Hallgerður hafi gefið þeim ost og smjör.
2. að Þórður fóstri þeirra hafi verið veginn.
3. að Hallgerður o.fl. hafi kallað þá taðskegglinga og karl hinn skegglausa.
4. að Þórhalla skáldkona hafi ort um þá níðvísu.
5. að ostabúrið á Bergþórshvoli hafi verið brennt til kaldra kola.
Þegar Gunnar leitar til Otkels og vill kaupa hey og mat endar sú för með því að
1. Otkell selur honum ost en ekkert hey.
2. Otkell selur honum þræl en hvorki mat né hey.
3. Otkell selur honum hey en engan mat.
4. Otkell gefur allt sem hann vantar en vill enga borgun taka.
5. Otkell gefur honum ótaminn stóðhest í kaupbæti.
„Það átt þú eftir er erfiðast er, en það er að deyja.“

Þessi orð mælti
1. Atli við Kol.
2. Svartur við Atla.
3. Kolur við Þórð.
4. Þórður við Brynjólf.
5. Brynjólfur við Atla.
„Hann hefir spora á fótum og hleypir neðan um sáðlandið og sér hvorgi þeirra Gunnars annan. Og í því er Gunnar stendur upp ríður ... á hann ofan og rekur sporann við eyra Gunnari og rístur hann mikla ristu og blæðir þegar mjög.“

Sá sem þarna særði Gunnar af slysni var
1. Skammkell.
2. Otkell.
3. Hallkell.
4. Melkólfur.
5. Auðúlfur.
Gunnar sló Hallgerði eitt sinn utanundir því
1. hann komst að því að hún héldi framhjá honum.
2. hann komst að því að hún hefði látið stela mat.
3. hann komst að því að hún hefði látið drepa húskarl Bergþóru.
4. hann komst að því að hún hefði boðið Þjóstólfi vist að Hlíðarenda.
5. hann komst að því að hún baktalaði fólkið á Bergþórshvoli.
Atgeir Gunnars boðaði mannsbana með því að
1. hann varð heitur viðkomu.
2. það söng hátt í honum.
3. af honum stóð gneistaflug.
4. hann titraði og skalf í hönd eigandans.
5. á hann sló gullnum bjarma.
„Hvað eg veit, ...hvort eg mun því óvaskari maður en aðrir menn sem mér þykir meira fyrir en öðrum mönnum að vega menn.“
Sá sem mælti þessi orð var
1. Gunnar.
2. Njáll.
3. Kolskeggur.
4. Mörður.
5. Skarphéðinn.
„„Þess galt eg nú,“ segir Kolur, „að eg var berskjaldaður“ og stóð um stund á hinn fótinn og leit á stúfinn. X mælti: „Eigi þarft þú að líta á, jafnt er sem þér sýnist, af er fóturinn.““
Sá sem mælti þessi kaldhæðnislegu orð var
1. Gunnar.
2. Njáll.
3. Mörður.
4. Skarphéðinn.
5. Kolskeggur.
Eftir dráp Otkels gaf Njáll Gunnari heilræði á þá leið að
1. skilja tafarlaust við Hallgerði.
2. etja ekki kappi við sér meiri menn.
3. drepa ekki neinn náinn ættingja Otkels.
4. fara sem fyrst til útlanda.
5. munnhöggvast ekki við Mörð Valgarðsson.
Synir Gunnars og Hallgerðar hétu
1. Vigfús og Sigfús.
2. Hjörtur og Grímur.
3. Erpur og Eitill.
4. Hámundur og Höskuldur.
5. Högni og Grani.
„Reið Gunnar þá af þingi vestur til Dala í Hjarðarholt. Tók Ólafur pái vel við honum. Sat hann þar í hálfan mánuð. ... En að skilnaði mælti Ólafur til Gunnars: „Eg vil gefa þér þrjá gripi, gullhring og skikkju er átt hefir Mýrkjartan Írakonungur og ...“
Þriðji gripurinn sem Ólafur gaf Gunnari var
1. sverðið Fótbítur.
2. spjótið Gungnir.
3. berserkurinn Hnébrjótur.
4. drekablóð úr Fáfni.
5. hundurinn Sámur.
Gunnar var dæmdur útlægur í 3 vetur fyrir
1. víg Starkaðar.
2. víg Otkels.
3. víg Skammkels.
4. víg Þorgeirs Otkelssonar.
5. víg Þorgeirs Starkaðarsonar.
Í aðförinni að Gunnari voru helstu foringjarnir
1. Mörður, Runólfur í Dal og Valgarður grái.
2. Valgarður grái, Skafti Þóroddsson og Gissur hvíti.
3. Gissur hvíti, Geir goði og Mörður.
4. Mörður, Hjalti Skeggjason og Runólfur í Dal.
5. Hjalti Skeggjason, Ásgrímur Elliða-Grímsson og Eiríkur rauði.
Hallgerður neitaði að gefa Gunnari lokk úr hári sér fyrir bogastreng því
1. hún sagðist ekkert hirða um hvort hann væri lífs eða liðinn.
2. hún sagðist ekki vilja fá blettaskalla.
3. hún sagði að það stæði Rannveigu, móður Gunnars, nær.
4. hún sagðist ekki vilja beita brögðum í þessum bardaga.
5. hún sagðist launa honum kinnhestinn forðum.
Til að komast að Gunnari gripu óvinir hans til þess ráðs að
1. vinda þakið af húsinu.
2. bera eld að bænum.
3. sitja um bæinn uns hungrið rak Gunnar út.
4. dreita heimilisfólkið inni.
5. brjóta sér leið inn um bakdyrnar.
Eftir dauðann sást afturganga Gunnars
1. ríða húsum að Hofi.
2. kveða vísur í haugnum.
3. ráðast á ferðalanga við Markarfljót.
4. ganga til skips við Gunnarshólma.
5. fægja vopn á Bergþórshvoli.

Krossapróf úr 1.- 81. kafla Njálu

Þú hefur 30 mínútur til að ljúka prófinu.