Þau sem voru saman fyrstu tvær
vikurnar, á
Kato Stalos ströndinni norðanvert á Krít.
Myndin er sennilega tekin á veitingastað í Hania
(Xania).
|
Af svölunum á hótel Antonis,
á Kato
Stalos; Enn sést friðaða eyjan
Þódóró,
þar sem kapella heilags Þeódórs stendur og
villtu
Kri-kri geiturnar una sér við æxlun og
útrýmingarflótta.
(Í fyrra horfðum við löngum á
öndverða
hlið eyjunnar, ef ég man rétt.)
|
(Af svölunum): Ég kýs að kalla
þessa mynd
"Yfirgefin" ... jafnvel "Ein og yfirgefin" ...
|
Yngri kynslóðin í Hania, ljósin
í Feneyska
vitanum sjást í baksýn.
|
Þau eldri og ráðsettari á
sama stað.
(Mér þótti ég líta
dálítið
gærulega út, enda vön lopapeysum hnepptum upp
í
háls. Unnustu sonarins tókst að sannfæra
mig um að þetta væri hreint ekkert gærulegur
klæðnaður
fyrir konur á mínum aldri ;) Maðurinn er hins
vegar
í bol með Hippokratesar-eiðnum á
forngrísku
og grískri stafagerð.
|
Feðgar á veitingahúsi -
sennilega því
þar sem yfirþjónninn talaði sænsku og var
yfirleitt fullt af sænskum túristum. Staðurinn
hér
Pyr-eitthvað en við kölluðum hann Pyroman, af
tillitssemi
við sænska.
|
Parið, á sama stað ... sem
sjá má
var ég að gera tilraunir með lita- og birtubreytingar.
(Myndavélin
mín tekur um of bláar myndir, þ.e. í
blárri
birtu.)
|
Eftir að hafa kvatt yngri
kynslóðina ókum
við hjón suður á bóginn. Myndin
sýnir
dæmigerðan veg af betri sortinni. Maðurinn
ók
öruggur okkar Fíat-leigu-lús um 180°
beygjurnar.
|
Á leiðinni til Sougia reyndi ég
að mynda
Hvítufjöll (þar sem Samaria-gljúfrið er)
og
smáþorið Maza hinum megin í þessum dal
á
myndinni. Við ókum svo seinna í gegnum Maza eftir
krákustigu
á dalbarminum.
|
Eyðileg ströndin í Sougia, myndin
er tekin
eldsnemma morguns, þ.e. laust fyrir kl. 9 (í Sougia eru
menn
rólegir og taka daginn ekki snemma). Hamrarnir til vinstri eru
há
fjöll sem ná alveg ofan í sjó og víkur
inn á milli. Þetta minnti mjög á
landslag
á Hornströndum; Menn príla yfir fjall ofan í
vík, príla yfir næsta fjall ofan í
næstu
vík o.s.fr. Einhvers staðar við endann á
þessu
er Agia Roumeli, bærinn við enda Samaria, þar sem
göngugarpar
taka ofvaxna Akraborg til Souia (rúturnar bíða
rétt
utan við bæinn).
|
Við hjónakornin á bryggjunni við
Sougia - megnið
af þorpinu sést bakvið.
|
Næsta vík í austur er Lissos. Þar býr
enginn en þarna stóð merkilegt þorp / borg
í
fornöld, talsvert fyrir Krist og eru nú rústir
við
hvert fótmál í Lissos. Við
trítluðum
yfir fjall og erum þarna að hefja niðurgönguna ofan
í Lissos. Litli báturinn var leigubátur
finnskra
túrista. Við hringdum hins vegar á
leigu-taxa
til baka af því við nenntum ekki að labba
sömu
bakaleið.
|
Harpa í hofi Asklepiosar
(lækningaguðsins).
Ég held á fullri flösku af vatni úr heilagri
lind, sem ku lækna alla sjúkdóma. Nú
bíð
ég eftir árangrinum ;) Hofið er eldgamalt en
mosaík-gólfið
er frá fyrstu öld e. Kr.
|
Atli á sama stað ... einnig með
lækningarvatn í
flösku.
|
Mosaíkið er gífurlega flott og
hefur staðist
tímans tönn með ágætum! (Enda held
ég
að rigni tiltölulega lítið þarna sunnanmegin.)
|
Maðurinn glöggvar sig á kortinu -
annað
hvort á ströndinni í Lissos eða Paleochora
(prófessjónal
túristabær sem við heimsóttum).
|
Að lokum: Mynd af manninum í
sólbaðsham
í Sougia: Takið eftir vöðvunum!
|