Í bókinni Tíminn og tárið rekur Óttar Guðmundsson hugmyndir Jellingeks (frá 1960) um þróun alkóhólisma. Hér er stytt endursögn:
Upphafsstig: Alkóhólistinn drekkur oftast í hófi og getur stjórnað drykkju sinni án teljandi vandræða. Hann drekkur til að slaka á.
Aðvörunarstig: Áfengi skiptir æ meira máli. Drykkjan einkennist af stjórnleysi og menn verða mjög ölvaðir. „Sjálfumgleði, dramb og stærilæti eykst þegar drukkið er, en á milli drykkjutúra er nagandi tómleiki og fánýti ríkjandi í sálinni og veldur kvíða og sektarkennd. Alkóhólistinn drekkur til að fylla upp í tómarúmið.“
Örþrifastig: Drykkjan veldur æ meiri vandræðum. „Þolið fer minnkandi og látlaus sektarkennd og söknuður setur mark sitt á hið daglega líf. Menn reyna í örvæntingu að ná stjórn á drykkju á nýjan leik ...“
Lokastig: Dagdrykkja er algeng og líkamlegir sjúkdómar sem rekja má til áfengisneyslu setja mark sitt á lífið.
(Óttar Guðmundsson. 1992:148)Uppfært í apríl 2010
Harpa Hreinsdóttir