Málbreytingar og íslenska

Það sem gjarna er talið geta breyst í máli er: Orðaforði, beygingarkerfi, merking orða, framburður og
1. forsetningar
2. setningagerð
3. málfræði
4. nefnifall
5. hljóðvörp
Þegar orðið gastiR varð að gestr (seinna gestur) kallast það
1. i-hljóðvarp og stóra brottfall
2. u-hljóðvarp og stóra brottfall
3. a-hljóðvarp og stóra brottfall
4. klofning og stóra brottfall
5. hljóðskipti og stóra brottfall
Þegar orðið liusian varð að lýsa kallast það
1. i-hljóðvarp og stóra brottfall
2. u-hljóðvarp og stóra brottfall
3. klofning og stóra brottfall
4. hljóðskipti og stóra brottfall
5. a-hljóðvarp og stóra brottfall
Þegar orðið etunaR varð jötunn var um að ræða
1. i-hljóðvarp og stóra brottfall
2. u-hljóðvarp og stóra brottfall
3. a-hljóðvarp og stóra brottfall
4. klofningu og stóra brottfall
5. hljóðskipti og stóra brottfall
Þegar seldan varð að sjaldan var það vegna
1. i-hljóðvarps
2. u-hljóðvarps
3. klofningar
4. germönsku hljóðfærslunnar
5. hljóðskipta
Þær hljóðbreytingar sem urðu til þess að orðið saku varð sök eru:
1. i-hljóðvarp og stóra brottfall
2. u-hljóðvarp og stóra brottfall
3. klofning og stóra brottfall
4. germanska hljóðfærslan og stóra brottfall
5. hljóðskipti og stóra brottfall
Dönsk og þýsk áhrif efldust mjög
1. eftir kristnitöku, árið 1000
2. eftir undirritun Gamla sáttmála, árið 1262
3. eftir siðaskipti, árið 1550
4. eftir Kópavogsfundinn, árið 1662
5. eftir lok fyrri heimstyrjaldarinnar 1918
bresta - brast - brustum - brostið er dæmi um
1. sterka sagnbeygingu með hljóðskiptum
2. sterka sagnbeygingu með hljóðvarpi
3. veika sagnbeygingu með hljóðskiptum
4. veika sagnbeygingu með hljóðvarpi
5. núþálega sagnbeygingu með hljóðfalli
Það eftirtalinna sem er kringt hljóð er:
1. a
2. i
3. ú
4. é
5. e
Hljóðdvalarbreytingin fól m.a. í sér
1. breytingu á lengd sérhljóða
2. breytingu á lengd samhljóða
3. breytingu á tónhæð raddar
4. breytingu á hraðmæli
5. breytingu á stafsetningu íslenskra sagnorða