Krossapróf úr 133. - 159. kafla Njálu

1 / 35

Þorgeir skorargeir var
1. bróðursonur Njáls.
2. tengdasonur Njáls.
3. sonur Njáls utan hjónabands.
4. fóstursonur Njáls.
5. systursonur Njáls.
„Hann gekk til dyngjunnar. Hann sá inn í glugg einn er á var og sá að þar voru konur inni og höfðu færðan upp vef. Mannahöfuð voru fyrir kljána en þarmar úr mönnum fyrir viftu og garn, sverð var fyrir skeið en ör fyrir hræl. Þær kváðu vísur þessar.“
Ljóðið, sem konurnar kváðu við þennan óhugnalega vefnað, er kallað
1. Döglingsljóð.
2. Dafarrljóð.
3. Darraraðarljóð.
4. Dyndluljóð.
5. Davíðsdiktur.
Persóna í Njálu lýsir sjálfri sér svo: „Hvorki frý ég mér skyggnleiks né áræðis eða nokkurrar karlmennsku. ... en eg treysti mér svo vel að eg mun fyrir engum manni á hæl hopa. Er hér raun til að því leita fáir á mig að engir þora.“
Þessi persóna er
1. Kári Sölmundarson.
2. Björn úr Mörk.
3. Þorgeir skorargeir.
4. Grani Gunnarsson.
5. Sigurður jarl.
Þorgeir skorargeir sættist loks við Flosa en Kári vildi þá ekki taka sættir því
1. hann vildi hefna Njáls.
2. hans vildi hefna Skarphéðins, fóstbróður síns.
3. hann vildi hefna Bergþóru.
4. hann vildi hefna sonar síns.
5. hann vildi hefna konu sinnar.
„Þá hljóp hann innar eftir höllinni og hjó á hálsinn Gunnari Lambasyni og svo snart að höfuðið fauk upp á borðið fyrir konunginn og jarlana. Urðu borðin í blóði einu og svo klæðin jarlanna.“
Sá sem þetta verk vann var
1. Bróðir.
2. Flosi.
3. Sigtryggur silkiskegg.
4. Kári.
5. Brjánn.
Síðasti brennumaðurinn er Kári vó var Kolur Þorsteinsson. Hann var veginn
1. er hann sat á náðhúsinu.
2. er hann sinnti erindum á pútnahúsi.
3. er hann taldi silfur í erlendri borg.
4. er hann flutti Írlandskonungi drápu.
5. í matarboði einnar ríkrar frúvar.
Í sögulok kvæntist Kári
1. Bergljótu, frænku Hákonar jarls.
2. Kaðlín, frænku Sigfússona.
3. Unni, frænku Marðar.
4. Kormlöðu, frænku Brjáns.
5. Hildigunni, frænku Flosa.
„Síðan bjuggust þeir heiman allir. Flosi var í leistarbrókum því hann ætlaði að ganga. Vissi hann að þá mundi öðrum minna fyrir þykja að ganga.“
Flosi hélt í þessa göngu til þess að
1. ganga til Guðmundar ríka í Eyjafirði.
2. ganga á fund páfans í Róm.
3. auka mönnum sínum þol og styrk fyrir réttarhöld á Alþingi.
4. safna stuðningsmönnum á Austfjörðum.
5. leiða lið sitt í fylgsni uppi á Þríhyrningi.
„X mælti: „Eg mun nú gera mér dælt um ráðagerð við þig. Þú skalt eigi heima ríða en þó skalt þú í braut ríða og austur undir Eyjafjöll til að finna Þorgeir skorargeir og Þorleif krák. Þeir skulu ríða austan með þér því að þeir eru aðiljar sakanna. Með þeim skal ríða Þorgrímur hinn mikli bróðir þeirra. Þér skuluð ríða til Marðar Valgarðssonar. Skaltu segja honum orð mín að hann taki við vígsmáli eftir ...“

Þarna ráðleggur
1. Gissur hvíti Kára.
2. Hjalti Skeggjason Gissuri hvíta.
3. Guðmundur ríki Hjalta Skeggjasyni.
4. Síðu-Hallur Flosa.
5. Flosi Katli Sigfússyni.
„X tók fótarmein svo mikið að fóturinn fyrir ofan ökkla var svo digur og þrútinn sem konulær og mátti hann ekki ganga nema við staf.“
Sá sem er svona illa haldinn er
1. Mörður Valgarðsson.
2. Þórhallur Ásgrímsson.
3. Kári Sölmundarson.
4. Eyjólfur Bölverksson.
5. Flosi Þórðarson.
Á leið til Alþingis ákveður Flosi að koma við í Tungu (Bræðratungu) til að
1. troða illsakir við Ásgrím Elliða-Grímsson.
2. æskja liðsinnis Ásgríms Elliða-Grímssonar.
3. taka Ásgrím Elliða-Grímsson í gíslingu.
4. gefa Ásgrími Elliða-Grímssyni færi á að drepa sig (þ.e. Flosa).
5. drepa Ásgrím Elliða-Grímsson.
Að launum fyrir lögfræðistörf gaf Flosi Eyjólfi
1. skip.
2. sverð.
3. gullhring.
4. landareign.
5. skikkju.
„Og þá er þér hafið vegið í lið þeirra svo nokkuð mjög að mér þyki þér mega halda upp fébótum svo að þér haldið goðorðum yðrum og héraðsvistum mun eg til hlaupa með menn mína alla og skilja yður.“
Sá sem heitir slíkri aðstoð á Alþingi er
1. Guðmundur ríki.
2. Snorri goði.
3. Skafti Þóroddsson.
4. Gissur hvíti.
5. Þorkell Geitisson.
„Brennumálin“ fólust aðallega í því að
1. Gunnari Lambasyni var stefnt fyrir að níða Skarphéðin.
2. Glúmi Hildissyni var stefnt fyrir að valda dauða Þórðar Kárasonar.
3. Flosa var stefnt fyrir víg Helga Njálssonar.
4. Koli Þorsteinssyni var stefnt fyrir náttvíg.
5. Katli í Mörk var stefnt fyrir íkveikjuna á Bergþórshvoli.
Ástæða þess að „brennumál“ fengust ekki dæmd í fjórðungsdómi var
1. að saksóknari ruddi ekki rétt úr kvið.
2. lagagreinar um húsbrennu voru ekki til.
3. að bardagi braust út áður en tækist að dæma.
4. að verjandi mútaði tveimur kviðdómurum.
5. að málið var höfðað fyrir röngum dómstóli.
„Hann spratt upp úr rúminu og þreif tveim höndum spjótið Skarphéðinsnaut ... mætti Grími hinum rauða ... lagði til hans spjótinu ... en spjótið hljóp í gegnum hann svo að oddurinn kom út á milli herðanna.“
Sá sem rak Grím rauða í gegn var
1. Þorgeir skorargeir.
2. Þórhallur Ásgrímsson.
3. Björn úr Mörk.
4. Kári Sölmundarson.
5. Hjalti Skeggjason.
Í fyrstu sætt (gerðardóms) eftir brennumálin fólst m.a. að
1. að Flosi væri útlægur í þrjá vetur.
2. greidd voru fern manngjöld fyrir Ljót.
3. að Skafta Þóroddssyni yrði bættur skaði á báðum fótum.
4. að víg Eyjólfs kæmi á móti láti Þórðar Kárasonar.
5. að Þorgeir skorargeir fengi meir en þriðjung bótanna.
Þorgeir skorargeir og Kári drápu 5 manns nálægt Höfðabrekku í Mýrdal og stökktu 10 manns á flótta. Kári vildi ekki elta flóttamennina því
1. síðastur reið Ketill í Mörk.
2. hann vildi ekki að Þorgeir yrði gjaldþrota vegna mannvíga.
3. hann vissi að hann myndi ná þeim í Skaftártungu.
4. Þorgeir var orðinn afar vígmóður.
5. hestur Kára var haltur á fæti.
„Þar var maður úti hjá búð nokkurri er Sölvi hét. Hann sauð í katli miklum og hafði þá upp fært úr katlinum en vellan var sem áköfust.“
Örlög Sölva voru
1. að Hallbjörn sterki kæfði hann með kjötbitum.
2. að Hallbjörn sterki rak hann í gegn með steikarteininum.
3. að Hallbjörn sterki rakti úr honum garnirnar.
4. að Hallbjörn sterki tróð honum ofan í pottinn.
5. að Hallbjörn sterki hjó af honum höfuðið
„Og þá er þeir komu í á hraunið var skotið spjóti úr liði Guðmundar hins ríka og kom það á Ljót miðjan. Féll hann þegar dauður niður og varð aldrei uppvíst hver þetta víg hafði vegið.“
Ljótur var
1. bróðir Flosa.
2. einn Sigfússona.
3. sonur Síðu-Halls.
4. tengdasonur Flosa.
5. tengdasonur Síðu-Halls.
Grani Gunnarsson hverfur úr sögunni eftir
1. að Björn slæmdi til hans sverði.
2. að Kári skaut spjóti gegnum læri hans.
3. Brjánsbardaga.
4. að Þorgeir klauf hann í herðar niður.
5. jólaboð Sigurðar jarls.
„Nú er að segja frá X og X að þeir ríða á sand og leiða hesta sína undir melbakka og skáru fyrir þá melinn að þeir dæju eigi af sulti. X var svo nærgætur að hann reið þegar í braut er þeir hættu leitinni.“
Þessir X eru
1. Kári og Björn.
2. Kári og Þorgeir.
3. Gissur hvíti og Mörður.
4. Flosi og Ketill.
5. Ketill og Glúmur Hildisson.
„Hallur sagði Flosa allt frá erindum sínum ... Flosi mælti: „Fám mönnum er Kári líkur og þann veg vildi eg helst skapfarinn vera sem hann er.“
Aðdáun Flosa stafar af því
1. að Kári hafði gefið Halli líf fyrir aldurs sakir.
2. að Kári hafði þvingað Þorgeir skorargeir til að sættast.
3. að Kári hafði vegið sjö brennumenn einsamall.
4. að Kári hafði afsalað sér fjölskyldu og eignum.
5. að Kári hafði lagt allt sitt fé til höfuðs Flosa.
„Á miðbænum bjó sá maður er Björn hét og var kallaður Björn hvíti. ... Björn átti þá konu er Valgerður hét. .... Hún var gefin til fjár Birni og unni hún honum ekki mikið ...“
Björn var af þrælaættum en Valgerður var
1. frænka Flosa.
2. frænka Gunnars á Hlíðarenda.
3. frænka Kára.
4. frænka Hallgerðar langbrókar.
5. frænka Njáls.
„Sigurður jarl bauð til sín að jólum Gilla jarli mági sínum úr Suðureyjum. .... Þá kom og til Sigurðar jarls konungur sá er Sigtryggur hét. Hann var af Írlandi. Hann var sonur Ólafs kvaran en móðir hans hét ...“
Móðir Sigtryggs hét
1. Rafarta.
2. Hreðka.
3. Kormlöð.
4. Melkorka.
5. Kaðlín.
Í nóvember 1013 var Kári Sölmundarson staddur
1. á Mön.
2. á Friðarey.
3. í Orkneyjum.
4. í Suðureyjum.
5. á Hjaltlandseyjum.
Í nóvember 1013 var Flosi Þórðarson staddur
1. á Hjaltlandseyjum.
2. á Friðarey.
3. í Suðureyjum.
4. á Mön.
5. í Orkneyjum.
„X gaf upp þrisvar útlögum sínum hinar sömu sakar. En ef þeir misgerðu oftar lét hann dæma þá að lögum.“
Þessi umburðarlyndi valdsmaður var
1. Brjánn konungur.
2. Sigurður jarl.
3. Sigtryggur konungur.
4. Melkólfur konungur.
5. Gilli jarl.
„X ... hafði kastað trú sinni og gerðist guðníðingur og blótaði nú heiðnar vættir og var allra manna fjölkunnigastur. Hann hafði herbúnað þann er eigi bitu járn. Hann var bæði mikill og sterkur og hafði hár svo mikið að hann drap undir belti sér. Það var svart.“
Hér er lýst
1. Bróður.
2. Óspaki.
3. Kerþjálfaði.
4. Brjáni.
5. Taðki.
Einn fyrirboði Brjánsbardaga var
1. að jötunninn Járngrímur hóf upp raust sína.
2. að látinn konungur kvað vísu sitjandi í haugi sínum.
3. að sjóðandi blóði rigndi á skip.
4. að jörð skalf um allar Bretlandseyjar.
5. að gandreið sást á Skeiðum.
Brjánsbardagi stóð
1. á föstudaginn langa 1014.
2. á jóladag 1014.
3. á sumardaginn fyrsta 1014.
4. á boðunardag Maríu 1014.
5. á skírdag 1014.
„X nam staðar þá er allir flýðu aðrir og batt skóþveng sinn. Þá spurði Kerþjálfaður hví hann rynni eigi. „Því,“ sagði X, „að eg tek eigi heim í kveld þar sem ég á heima út á Íslandi.“ Kerþjálfaður gaf honum grið.“
Þessi Íslendingur var
1. Kári Sölmundarson.
2. Kolur Þorsteinsson.
3. Þorsteinn Síðu-Hallsson.
4. Flosi Þórðarson.
5. Hrafn hinn rauði Ásgrímsson.
Ævilok Flosa Þórðarsonar voru
1. að hann drukknaði.
2. að hann féll í einvígi.
3. að hann dó á sóttarsæng.
4. að hann fórst í húsbruna.
5. að hann sást ganga í Svínfell.
Þegar lík Brjáns konungs var búið til grafar urðu menn þess kraftaverks varir að
1. dýrðlega angan lagði af líkinu.
2. höfuð hans hafði gróið aftur við bolinn.
3. að grænn smári hafði vaxið allt umhverfis líkið.
4. krossmark var markað á enni hans.
5. ásjóna konungs var fegurri en nokkru sinni fyrr.
Kári endaði á að elta Flosa og félaga til Bretlands. Bretland var kallað landsvæðið sem nú heitir
1. Katanes á Skotlandi.
2. Wales.
3. Ermasundseyjar (Jersey og Guernsey).
4. Cornwall skaginn.
5. Írland.

Krossapróf úr 133. - 159. kafla Njálu

Þú hefur 30 mínútur til að ljúka prófinu