Krossapróf úr 133. - 159. kafla Njálu

1 / 35

Þorgeir skorargeir var
1. tengdasonur Njáls.
2. sonur Njáls utan hjónabands.
3. systursonur Njáls.
4. fóstursonur Njáls.
5. bróðursonur Njáls.
„Hann gekk til dyngjunnar. Hann sá inn í glugg einn er á var og sá að þar voru konur inni og höfðu færðan upp vef. Mannahöfuð voru fyrir kljána en þarmar úr mönnum fyrir viftu og garn, sverð var fyrir skeið en ör fyrir hræl. Þær kváðu vísur þessar.“
Ljóðið, sem konurnar kváðu við þennan óhugnalega vefnað, er kallað
1. Döglingsljóð.
2. Dyndluljóð.
3. Darraraðarljóð.
4. Dafarrljóð.
5. Davíðsdiktur.
Persóna í Njálu lýsir sjálfri sér svo: „Hvorki frý ég mér skyggnleiks né áræðis eða nokkurrar karlmennsku. ... en eg treysti mér svo vel að eg mun fyrir engum manni á hæl hopa. Er hér raun til að því leita fáir á mig að engir þora.“
Þessi persóna er
1. Björn úr Mörk.
2. Þorgeir skorargeir.
3. Grani Gunnarsson.
4. Kári Sölmundarson.
5. Sigurður jarl.
Þorgeir skorargeir sættist loks við Flosa en Kári vildi þá ekki taka sættir því
1. hans vildi hefna Skarphéðins, fóstbróður síns.
2. hann vildi hefna Bergþóru.
3. hann vildi hefna konu sinnar.
4. hann vildi hefna sonar síns.
5. hann vildi hefna Njáls.
„Þá hljóp hann innar eftir höllinni og hjó á hálsinn Gunnari Lambasyni og svo snart að höfuðið fauk upp á borðið fyrir konunginn og jarlana. Urðu borðin í blóði einu og svo klæðin jarlanna.“
Sá sem þetta verk vann var
1. Flosi.
2. Kári.
3. Bróðir.
4. Sigtryggur silkiskegg.
5. Brjánn.
Síðasti brennumaðurinn er Kári vó var Kolur Þorsteinsson. Hann var veginn
1. er hann sinnti erindum á pútnahúsi.
2. í matarboði einnar ríkrar frúvar.
3. er hann flutti Írlandskonungi drápu.
4. er hann taldi silfur í erlendri borg.
5. er hann sat á náðhúsinu.
Í sögulok kvæntist Kári
1. Bergljótu, frænku Hákonar jarls.
2. Kaðlín, frænku Sigfússona.
3. Hildigunni, frænku Flosa.
4. Unni, frænku Marðar.
5. Kormlöðu, frænku Brjáns.
„Síðan bjuggust þeir heiman allir. Flosi var í leistarbrókum því hann ætlaði að ganga. Vissi hann að þá mundi öðrum minna fyrir þykja að ganga.“
Flosi hélt í þessa göngu til þess að
1. leiða lið sitt í fylgsni uppi á Þríhyrningi.
2. ganga á fund páfans í Róm.
3. safna stuðningsmönnum á Austfjörðum.
4. auka mönnum sínum þol og styrk fyrir réttarhöld á Alþingi.
5. ganga til Guðmundar ríka í Eyjafirði.
„X mælti: „Eg mun nú gera mér dælt um ráðagerð við þig. Þú skalt eigi heima ríða en þó skalt þú í braut ríða og austur undir Eyjafjöll til að finna Þorgeir skorargeir og Þorleif krák. Þeir skulu ríða austan með þér því að þeir eru aðiljar sakanna. Með þeim skal ríða Þorgrímur hinn mikli bróðir þeirra. Þér skuluð ríða til Marðar Valgarðssonar. Skaltu segja honum orð mín að hann taki við vígsmáli eftir ...“

Þarna ráðleggur
1. Síðu-Hallur Flosa.
2. Hjalti Skeggjason Gissuri hvíta.
3. Gissur hvíti Kára.
4. Guðmundur ríki Hjalta Skeggjasyni.
5. Flosi Katli Sigfússyni.
„X tók fótarmein svo mikið að fóturinn fyrir ofan ökkla var svo digur og þrútinn sem konulær og mátti hann ekki ganga nema við staf.“
Sá sem er svona illa haldinn er
1. Mörður Valgarðsson.
2. Þórhallur Ásgrímsson.
3. Kári Sölmundarson.
4. Flosi Þórðarson.
5. Eyjólfur Bölverksson.
Á leið til Alþingis ákveður Flosi að koma við í Tungu (Bræðratungu) til að
1. gefa Ásgrími Elliða-Grímssyni færi á að drepa sig (þ.e. Flosa).
2. troða illsakir við Ásgrím Elliða-Grímsson.
3. drepa Ásgrím Elliða-Grímsson.
4. taka Ásgrím Elliða-Grímsson í gíslingu.
5. æskja liðsinnis Ásgríms Elliða-Grímssonar.
Að launum fyrir lögfræðistörf gaf Flosi Eyjólfi
1. landareign.
2. gullhring.
3. skip.
4. sverð.
5. skikkju.
„Og þá er þér hafið vegið í lið þeirra svo nokkuð mjög að mér þyki þér mega halda upp fébótum svo að þér haldið goðorðum yðrum og héraðsvistum mun eg til hlaupa með menn mína alla og skilja yður.“
Sá sem heitir slíkri aðstoð á Alþingi er
1. Skafti Þóroddsson.
2. Snorri goði.
3. Guðmundur ríki.
4. Þorkell Geitisson.
5. Gissur hvíti.
„Brennumálin“ fólust aðallega í því að
1. Flosa var stefnt fyrir víg Helga Njálssonar.
2. Katli í Mörk var stefnt fyrir íkveikjuna á Bergþórshvoli.
3. Glúmi Hildissyni var stefnt fyrir að valda dauða Þórðar Kárasonar.
4. Koli Þorsteinssyni var stefnt fyrir náttvíg.
5. Gunnari Lambasyni var stefnt fyrir að níða Skarphéðin.
Ástæða þess að „brennumál“ fengust ekki dæmd í fjórðungsdómi var
1. að bardagi braust út áður en tækist að dæma.
2. að saksóknari ruddi ekki rétt úr kvið.
3. að málið var höfðað fyrir röngum dómstóli.
4. að verjandi mútaði tveimur kviðdómurum.
5. lagagreinar um húsbrennu voru ekki til.
„Hann spratt upp úr rúminu og þreif tveim höndum spjótið Skarphéðinsnaut ... mætti Grími hinum rauða ... lagði til hans spjótinu ... en spjótið hljóp í gegnum hann svo að oddurinn kom út á milli herðanna.“
Sá sem rak Grím rauða í gegn var
1. Hjalti Skeggjason.
2. Þórhallur Ásgrímsson.
3. Kári Sölmundarson.
4. Þorgeir skorargeir.
5. Björn úr Mörk.
Í fyrstu sætt (gerðardóms) eftir brennumálin fólst m.a. að
1. að Þorgeir skorargeir fengi meir en þriðjung bótanna.
2. að Flosi væri útlægur í þrjá vetur.
3. að Skafta Þóroddssyni yrði bættur skaði á báðum fótum.
4. að víg Eyjólfs kæmi á móti láti Þórðar Kárasonar.
5. greidd voru fern manngjöld fyrir Ljót.
Þorgeir skorargeir og Kári drápu 5 manns nálægt Höfðabrekku í Mýrdal og stökktu 10 manns á flótta. Kári vildi ekki elta flóttamennina því
1. síðastur reið Ketill í Mörk.
2. hann vissi að hann myndi ná þeim í Skaftártungu.
3. hann vildi ekki að Þorgeir yrði gjaldþrota vegna mannvíga.
4. Þorgeir var orðinn afar vígmóður.
5. hestur Kára var haltur á fæti.
„Þar var maður úti hjá búð nokkurri er Sölvi hét. Hann sauð í katli miklum og hafði þá upp fært úr katlinum en vellan var sem áköfust.“
Örlög Sölva voru
1. að Hallbjörn sterki rak hann í gegn með steikarteininum.
2. að Hallbjörn sterki kæfði hann með kjötbitum.
3. að Hallbjörn sterki rakti úr honum garnirnar.
4. að Hallbjörn sterki hjó af honum höfuðið
5. að Hallbjörn sterki tróð honum ofan í pottinn.
„Og þá er þeir komu í á hraunið var skotið spjóti úr liði Guðmundar hins ríka og kom það á Ljót miðjan. Féll hann þegar dauður niður og varð aldrei uppvíst hver þetta víg hafði vegið.“
Ljótur var
1. tengdasonur Flosa.
2. bróðir Flosa.
3. tengdasonur Síðu-Halls.
4. sonur Síðu-Halls.
5. einn Sigfússona.
Grani Gunnarsson hverfur úr sögunni eftir
1. að Kári skaut spjóti gegnum læri hans.
2. Brjánsbardaga.
3. að Björn slæmdi til hans sverði.
4. jólaboð Sigurðar jarls.
5. að Þorgeir klauf hann í herðar niður.
„Nú er að segja frá X og X að þeir ríða á sand og leiða hesta sína undir melbakka og skáru fyrir þá melinn að þeir dæju eigi af sulti. X var svo nærgætur að hann reið þegar í braut er þeir hættu leitinni.“
Þessir X eru
1. Flosi og Ketill.
2. Ketill og Glúmur Hildisson.
3. Gissur hvíti og Mörður.
4. Kári og Björn.
5. Kári og Þorgeir.
„Hallur sagði Flosa allt frá erindum sínum ... Flosi mælti: „Fám mönnum er Kári líkur og þann veg vildi eg helst skapfarinn vera sem hann er.“
Aðdáun Flosa stafar af því
1. að Kári hafði afsalað sér fjölskyldu og eignum.
2. að Kári hafði gefið Halli líf fyrir aldurs sakir.
3. að Kári hafði vegið sjö brennumenn einsamall.
4. að Kári hafði lagt allt sitt fé til höfuðs Flosa.
5. að Kári hafði þvingað Þorgeir skorargeir til að sættast.
„Á miðbænum bjó sá maður er Björn hét og var kallaður Björn hvíti. ... Björn átti þá konu er Valgerður hét. .... Hún var gefin til fjár Birni og unni hún honum ekki mikið ...“
Björn var af þrælaættum en Valgerður var
1. frænka Njáls.
2. frænka Hallgerðar langbrókar.
3. frænka Flosa.
4. frænka Gunnars á Hlíðarenda.
5. frænka Kára.
„Sigurður jarl bauð til sín að jólum Gilla jarli mági sínum úr Suðureyjum. .... Þá kom og til Sigurðar jarls konungur sá er Sigtryggur hét. Hann var af Írlandi. Hann var sonur Ólafs kvaran en móðir hans hét ...“
Móðir Sigtryggs hét
1. Rafarta.
2. Kaðlín.
3. Hreðka.
4. Kormlöð.
5. Melkorka.
Í nóvember 1013 var Kári Sölmundarson staddur
1. á Mön.
2. á Friðarey.
3. í Suðureyjum.
4. á Hjaltlandseyjum.
5. í Orkneyjum.
Í nóvember 1013 var Flosi Þórðarson staddur
1. á Friðarey.
2. í Suðureyjum.
3. á Mön.
4. í Orkneyjum.
5. á Hjaltlandseyjum.
„X gaf upp þrisvar útlögum sínum hinar sömu sakar. En ef þeir misgerðu oftar lét hann dæma þá að lögum.“
Þessi umburðarlyndi valdsmaður var
1. Melkólfur konungur.
2. Sigurður jarl.
3. Gilli jarl.
4. Brjánn konungur.
5. Sigtryggur konungur.
„X ... hafði kastað trú sinni og gerðist guðníðingur og blótaði nú heiðnar vættir og var allra manna fjölkunnigastur. Hann hafði herbúnað þann er eigi bitu járn. Hann var bæði mikill og sterkur og hafði hár svo mikið að hann drap undir belti sér. Það var svart.“
Hér er lýst
1. Brjáni.
2. Taðki.
3. Bróður.
4. Óspaki.
5. Kerþjálfaði.
Einn fyrirboði Brjánsbardaga var
1. að látinn konungur kvað vísu sitjandi í haugi sínum.
2. að jörð skalf um allar Bretlandseyjar.
3. að jötunninn Járngrímur hóf upp raust sína.
4. að gandreið sást á Skeiðum.
5. að sjóðandi blóði rigndi á skip.
Brjánsbardagi stóð
1. á föstudaginn langa 1014.
2. á skírdag 1014.
3. á boðunardag Maríu 1014.
4. á sumardaginn fyrsta 1014.
5. á jóladag 1014.
„X nam staðar þá er allir flýðu aðrir og batt skóþveng sinn. Þá spurði Kerþjálfaður hví hann rynni eigi. „Því,“ sagði X, „að eg tek eigi heim í kveld þar sem ég á heima út á Íslandi.“ Kerþjálfaður gaf honum grið.“
Þessi Íslendingur var
1. Kári Sölmundarson.
2. Kolur Þorsteinsson.
3. Hrafn hinn rauði Ásgrímsson.
4. Flosi Þórðarson.
5. Þorsteinn Síðu-Hallsson.
Ævilok Flosa Þórðarsonar voru
1. að hann drukknaði.
2. að hann sást ganga í Svínfell.
3. að hann dó á sóttarsæng.
4. að hann féll í einvígi.
5. að hann fórst í húsbruna.
Þegar lík Brjáns konungs var búið til grafar urðu menn þess kraftaverks varir að
1. krossmark var markað á enni hans.
2. dýrðlega angan lagði af líkinu.
3. höfuð hans hafði gróið aftur við bolinn.
4. ásjóna konungs var fegurri en nokkru sinni fyrr.
5. að grænn smári hafði vaxið allt umhverfis líkið.
Kári endaði á að elta Flosa og félaga til Bretlands. Bretland var kallað landsvæðið sem nú heitir
1. Katanes á Skotlandi.
2. Cornwall skaginn.
3. Írland.
4. Ermasundseyjar (Jersey og Guernsey).
5. Wales.

Krossapróf úr 133. - 159. kafla Njálu

Þú hefur 30 mínútur til að ljúka prófinu