Guðríður:
Nafnið kemur fyrir í Landnámu
og víðar í fornum bókmenntum. Það er
einnig nefnt á ýmsum stöðum í fornbréfum
og hefur lengi verið vinsælt hérlendis. Í manntali
í byrjun 18. aldar voru 497 konur sem báru nafnið en
nú eru þær 535, skv. Þjóðskrá.
Guðríður
Þorbjarnardóttir er sennilega ein af athyglisverðustu
og mikilvægustu persónum íslenskri sögu.
[Myndina af skartinu teiknaði ?]
Þorbjörn Vífilsson og Hallveig Einarsdóttir
er bjuggu á Laugarbrekku á Íslandi voru foreldrar
Guðríðar. Okkur finnst áhugavert að Vífill
(faðir Þorbjörns) kom til Ísland með Auði
djúpúðgu sem þræll. Guðríður
var líka mikið hjá fósturforeldrum sínum,
Ormi og Halldísi, sem bjuggu á Arnarstapa.
Guðríður
var mjög falleg og einstök að öllu leyti og eitt sinn
þegar Guðríður var hjá fósturforeldrum
sínum sá ungur maður hana. Sá var þrælssonur
en samt sem áður naut hann velgengni í lífinu.
Hann varð ástfanginn af Guðríði og vildi giftast
henni. En Þorbirni föður hennar fannst hann ekki nógu
góður fyrir hana vegna þess að hann var þrælssonur.
[Myndina tók Guðrún Guðmundsdóttir
á víkingahátíð á Eiríksstöðum
sumarið 2000. Guðrún, sem er móðir Kristínar,
leyfði okkur að nota myndirnar á þessar síður.]
Ferðin til Grænlands
Þorbjörn, faðir Guðríðar,
ákvað að flytja með fjölskyldu sína til
Grænlands
um það bil áratug eftir að Eiríkur
rauði hafði flutt þangað. Ormur og Halldís,
fósturforeldrar Guðríðar, fóru með ásamt
mörgum öðrum. Veðrið í þessari
sjóferð var mjög slæmt og þau týndu
áttum og margir dóu, þar á meðal Ormur og
Halldís. En að lokum komust þeir sem eftir lifðu
til Grænlands. Seinna fór Þorbjörn svo til
Eiríksfjarðar
þar sem Eiríkur bjó í Bröttuhlíð
og Eiríkur gaf Þorbirni vini sínum land að Stokkanesi
í sama firði.
Þorsteinn, sonur Eiríks, sem var talinn álitlegasti
maðurinn á Grænlandi á þessum tíma
giftist Guðríði og þau bjuggu saman í Lýsufirði.
Önnur ferðin
Þorsteinn og Guðríður lögðu
af stað til Vínlands eftir að Þorvaldur bróðir
Þorsteins hafði verið drepinn þar af skrælingjum.
Þau voru á sjó í heilt sumar og komust aldrei
til Vínlands. Veiki kom upp og margir dóu, þar á
meðal Þorsteinn. Nú var Guðríður
skyndilega orðin ekkja en svo var ei lengi.
Ferðalög Guðríðar með Þorfinni
karlsefni
Þorfinnur karlsefni
sem var vel stæður kaupmaður af konunglegum uppruna kom stuttu
seinna til Grænlands. Hann og Guðríður urðu
ástfangin og giftust stuttu seinna.
Þorfinnur
vildi fara til Vínlands, sjá það og kanna.
Á Vínlandi bjuggu þau í búðunum sem
Leifur heppni hafði gert er hann dvaldi þar. Þau
eignuðust son sinn fyrsta vetur þar og skírðu hann
Snorra. Guðríður var fyrsta móðirin í
Ameríku af hvítum kynþætti og Snorri var fyrsta
barnið af hvítum kynþætti sem fæddist í
Ameríku. Eftir þrjú á á Vínlandi
fóru þau aftur til Grænlands af því að
samband þeirra við skrælingjana var heldur stormasamt.
Myndina af Guðríði, Þorfinni karlsefni og Snorra
teiknaði Guðrún.]
Þau stoppuðu stutt í Grænlandi
og sigldu til Noregs. Eftir einn vetur fóru þau til
Íslands. Þau settust að í Glaumbæ í
Skagafirði og bjuggu sér heimili þar.
Eftir að hún varð ekkja í annað
sinn
Því miður dó Þorfinnur fljótlega
og eftir það gaf Guðríður Snorra syni þeirra
landið. Guðríður var kristin og mjög sjálfstæð
kona og ákvað að fara í pílagrímsferð
til Rómar. Þegar hún kom aftur hafði Snorri
byggt kirkju að Glaumbæ. Guðríður gerðist
nunna og bjó þar það sem eftir var.
Eftir á að hyggja var Guðríður
hörkudugleg og einstök kona. Hún er líka
talin vera víðförlasta kona þessara tíma.
Það hefði ekki hvaða kona sem er verið tilbúin
að leggja á sig öll þessi ferðalög og að
ferðast á eigin vegum til Rómar.
Bára Daðadóttir
og Fríða Bjarnadóttir
