Dagamunurinn

Ég hef sigið neðar á geðslagsmælikvarðanum undanfarna daga. Það er hundleiðinlegt!  Eitt sem fylgir er rugl á svefni: Nú sef ég á þrískiptum vöktum og næturvaktinni lýkur kl. 5. Ég reyni að njóta rólegheitanna þegar heyrist ekkert nema tístið í litlu góðu fuglunum (við að skíta á pallinn minn) og smellirnir í bréfalúgunni þá pappírsflóðið berst. Ég get upplýst að í þessu hverfi  berst mogginn kl. 5.15 og fréttablaðið kl. 6.05.

Að sjálfsögðu ákvað ég að líta á þessa lægð sem hvurn annan dagamun. Sumir skreppa á barinn til að gera sér dagamun; ég hjúfra sófann og les, í þessu ástandi.

Las: “Hún hafði rumskað aðeins en var að koma til, hugur hennar var eins og mysa, gráhvítur og óskýr.” (Fritz Már Jörgensson. 2008. Grunnar grafir, s. 229, feitletrun mín.) Persónunni hafði verið byrlað Ropan í miklu magni en var ekki beinlínis að gera sér dagamun eða föst í dagamun en líðanin virðist svipuð. Orðsifjasinnaður heimspekingur heimilisins fór strax að fabúlera um að af þessu orðalagi og ástandi, þ.e. að hugurinn sé eins og mysa, væri dregið orðið myslyndur!

Mér finnst mysa hryllilega vond!  Mér finnst dagamunur líka hryllilega vondur. Af því leiðir að ég samþykki umsvifalaust að myslyndur sé orðsifjalega rétt stafsetning og mun hér eftir reyna að tryggja ypsilonið.

2 Thoughts on “Dagamunurinn

  1. H.Stefáns on August 8, 2008 at 11:11 said:

    Mysan er alls ekkert gráhvít!
    Hún er tær, gulgræn og svalandi.

  2. Ég er svo hjartanlega sammála þér, Hanna, hvað litinn varðar! Þessi lýsing í bókinni stakk mig svolítið og ég velti því fyrir mér “på randen af forstanden” hvort hann hafi ekki verið að meina áfir? En þá vaknar spurningin um hvort lesendur krimma séu almennt vel að sér eða vel vakandi fyrir mismunandi mjólkurafurðum.

    Þú sérð, Hanna, að “hugur hennar var eins og mysa, tær gulgræn og svalandi!” hefði ekki gert sig vel í útlistun á timburmönnum nauðgunarsvefnlyfs. Kannski hefði þó verið hægt að bjarga sér með “hugur hennar var eins og Camenbert, gráhvítur og óskýr.”

    Mikið sem það er nú auðveldara að vera bloggari en skáld! Og rétt að taka fram að krimminn var fínn, dálítið fyrirsjáanlegur frá miðri bók enda fléttan klassísk …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Post Navigation