Grímur Úlfsson, fæddur 863, dáinn 946, var sonur Kveld-Úlfs og Salbjargar.  Honum er svo lýst:  "Grímur var svartur maður og ljótur, líkur föður sínum, bæði yfirlits og skaplyndi.  Gerðist hann umsýslumaður mikill.  Hann var hagur maður á tré og járn og gerðist hinn mesti smiður.  Hann fór og oft um vetrum í síldfiski með lagnarskútu og með honum húskarlar margir."  Kemur og fram í Eglu að Grímur var höfði hærri en aðrir menn og varð snemma sköllóttur.  Því var hann kallaður Skalla-Grímur.

Þótt Skalla-Grímur væri gefnari fyrir búskap og smíðar en víking var hann samt mesti kappi.  Hann var hamrammur eins og faðir hans.  Auk þess var hann skáldmæltur.
[Myndin af Skalla-Grími í smiðju sinni er tekin á Sögusafninu, í Perlunni, Reykjavík, og birt með leyfi Ernst Backman, höfundar sýningarinnar þar.  Sé smellt á myndina sést stærri mynd.]

Skalla-Grímur kvæntist einkadóttur Yngvars, höfðingja í Fjörðum í Noregi, sem hét Bera.  Þau eignuðust mörg börn, en flest þeirra dóu í æsku.  Synir þeirra hétu Þórólfur og Egill.

Skalla-Grímur flutti til Íslands árið 891, þá 28 ára gamall, og nam land um Borgarfjörð.  Hann bjó að Borg á Mýrum til dauðadags, en lést í hárri elli, 83 ára gamall.