Árið 1224 flytur Hallveig Ormsdóttir, sem þá var ríkasta kona á Íslandi, til Snorra í Reykholt. Hún var töluvert yngri en Snorri og átti tvo syni af fyrra hjónabandi, en hún hafði verið gift Birni Þorvaldssyni í Hruna, en hann hafði verið drepinn. Ekki er að sjá að þau Hallveig og Snorri hafi gifst og hafa menn getið sér þess til að aldrei hafi farið fram lögskilnaður Snorra og Herdísar. Þó flestir telji að sambúð þeirra Hallveigar og Snorra hafi verið af hagsmunaástæðum beggja aðila var reyndin sú að sambúð þeirra virðist hafa verið hin farsælasta og virðist hafa verið mjög kært með þeim, því Snorri tók það mjög nærri sér þegar hann frétti af dauða hennar, en hann var ekki vanur að vera að flíka tilfinningum sínum.
Þau Hallveig áttu hins vegar engin börn saman, en synir Hallveigar ólust upp hjá þeim í Reykholti. Með Herdísi átti Snorri tvö börn, Hallberu og Jón murt. Snorri átti síðan börn með þrem öðrum konum en Herdísi, sitt barnið með hverri og virðast þau öll fædd á næstu árunum eftir að hann fer frá Borg. Fyrst þessara barna var Ingibjörg, en móðir henar var Guðrún, dóttir Hreins Hermundarsonar. Guðrún þessi ól Snorra fleiri börn, en Ingibjörg ein komst úr barnæsku. Þórdís hét önnur laundóttir Snorra og hét móðir hennar Oddný, en ekki er meira um hana vitað. Hann átti svo einn son með Þuríði, dóttur Halls Órækjusonar, og hét hann Órækja.